Η ιστορία με τον αριθμό της φανέλας

Λένε ότι οι ρομαντικοί μιλούν με συναισθήματα, οι ιδεολογιστές με αξίες και οι ορθολογιστές με αριθμούς. Ίσως λοιπόν κάτι τέτοιο να συνέβη και στο χώρο του ποδοσφαίρου. Ο καιρός που το ποδόσφαιρο ήταν διαποτισμένο από ρομαντισμό και ιδεολογίες έχει παρέλθει και ακόμα και το νούμερο σε μια φανέλα, μπορεί να κάνει την διαφορά.

Ήταν το 1928, στις 25 Αυγούστου, όταν οι παίκτες της  Άρσεναλ και της Σέφιλντ Γουένσντεϊ φόρεσαν νούμερα στις εμφανίσεις τους. Από το 1 μέχρι το 11 οι γηπεδούχοι της Σέφιλντ, από το 12 ως το 22 οι φιλοξενούμενοι Κανονιέρηδες. Η ιδέα ήταν του οραματιστή τεχνικού της Αρσεναλ, Χέρμπερτ Τσάπμαν. Ο Τσάπμαν θεωρούσε, πως αν η κάθε θέση είχε έναν συγκεκριμένο αριθμό στη φανέλα, θα ήταν πιο εύκολο για τους παίκτες να ξέρουν που βρίσκεται κάθε συμπαίκτης τους στον αγωνιστικό χώρο διακρίνοντάς τον από τον αριθμό στη φανέλα του.

Όμως, η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Αγγλίας δεν δέχτηκε αρχικά, αυτή την νεωτεριστική ιδέα του Τσάμπαν, παρά μόνο μετά το 1939.

Από τότε όμως έχουν αλλάξει πολλά. Η συνηθισμένη αντιστοιχία αριθμού - θέσης, η σταθερά 1- 11 για τους βασικούς παίκτες, ο εξ ορισμού άσσος για τον τερματοφύλακα και πολλά άλλα. Αυτό το οποίο παραμένει αναλλοίωτο όμως με το πέρασμα του χρόνου, είναι η επιθυμία ορισμένων παικτών για συγκεκριμένους αριθμούς. Με το πέρασμα των χρόνων ένα νούμερο στην πλάτη απέκτησε υπερφυσικές ικανότητες. Οι προκαταλήψεις, το παιχνίδι του μυαλού λειτουργούν συνδυαστικά, ώστε οι παίκτες να αισθάνονται διαφορετικά όταν φορούν την φανέλα με τον αριθμό που έχουν επιλέξει. Κάτι σαν τη κάπα στη στολή του Superman, όπως είχε παραδεχτεί και ο Μάικλ Τζόρνταν όταν κατάλαβε πως δίχως το 23 δεν είναι ο ίδιος παίκτης. Οι εμμονές αυτές, όπως είναι φυσικό φέρνουν τις εντάσεις ανάμεσα στους παίκτες, για την διεκδίκηση του ποθητού αριθμού. Τέτοιες εντάσεις δημιουργήθηκαν ανάμεσα στον Ροναλντίνιο και τον Ζέεντορφ για το 10 της Μίλαν, στον Ρονάλντο με τον Ζαμοράνο για το 9 της Ίντερ και η λίστα μπορεί να συνεχιστεί.

Μια ξεχωριστή περίπτωση, με ιδιαιτερότητα στον αριθμό της φανέλας αποτελεί, η εθνική ομάδα Αργεντινής και αυτό διότι ολόκληρη η ομάδα και όχι μόνο ένας παίκτης ήθελε διαφορετικό αριθμό στη φανέλα του. Στα Μουντιάλ του 1978, του 1982 και του 1986 η επιλογή γινόταν από την ομοσπονδία αλφαβητικά, δηλαδή ανάλογα με το αρχικό του επιθέτου τους, οι ποδοσφαιριστές είχαν και το αντίστοιχο νούμερο. Ωστόσο, υπήρχαν και οι εξαιρέσεις, όπως ο Ντιέγκο Μαραντόνα, που δεν αποχωριζόταν ποτέ το νούμερο 10.

Ζινεντίν Ζιντάν

Το 2001 η Ρεάλ Μαδρίτης «τίναξε την μπάνκα στον αέρα» με την απόκτηση του Ζινεντίν Ζιντάν από τη Γιουβέντους. Το κορυφαίο δεκάρι της εποχής (ίσως και όλων των εποχών) δεν μπορούσε να πάρει το  νούμερο 10 στη «βασίλισσα», καθώς ήταν στην κατοχή του Φίγκο. Ο Γάλλος άσος δε διάλεξε ούτε το 21, που το είχε στη Γιουβέντους και που μπορούσε εύκολα να το πάρει από τον Σολάρι. Προς έκπληξη όλων διάλεξε το νούμερο 5. Έναν αριθμό, που τον κράτησε μέχρι το τέλος της καριέρας του στη Ρεάλ και δεν τον άλλαξε ούτε όταν έγινε διαθέσιμο το 10, με την αποχώρηση του Φίγκο.

Ροναλντίνιο-Αντρέι Σεφτσένκο-Ματιέ Φλαμινί

Αγωνίστηκαν μαζί στη Μίλαν τη σεζόν 2008-09 και δεν είχαν τη δυνατότητα να πάρουν τον αγαπημένο τους αριθμό. Το Νο10 του Ροναλντίνιο το είχε ο Ζέεντορφ, το Νο7 του Σεφτσένκο το είχε ο Πάτο και το Νο16 του Φλαμινί το είχε ο Κάλατς. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι τρεις ποδοσφαιριστές να επιλέξουν στη φανέλα τον αριθμό από το έτος γέννησής τους. Έτσι, ο Βραζιλιάνος φόρεσε το 80 (1980), ο Ουκρανός το 76 (1976) και ο Γάλλος το 84 (1984).

Νίκλας Μπέντνερ

Παίκτης της Άρσεναλ από το 2005 ο Δανός επιθετικός, ο οποίος είχε από το ξεκίνημα της καριέρας του στο Λονδίνο το νούμερο 26 στη φανέλα. Ξαφνικά, πριν την έναρξη της σεζόν 2009-10, αποφάσισε να αλλάξει αριθμό και να πάρει το 52. Ο ίδιος, τότε, δήλωσε πως το έκανε για γούρι, ενώ δεσμεύθηκε να αναλάβει το κόστος για όσους φίλους της ομάδας είχαν τη φανέλα του με το παλιό νούμερο και ήθελαν να την αντικαταστήσουν με το καινούργιο.

Η φανέλα του Κρόιφ

Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για έναν ποδοσφαιριστή όταν τελειώνει την καριέρα και αποσύρεται η φανέλα του, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης από τον σύλλογο. Είναι περισσότερο διαδεδομένο στο μπάσκετ να αποσύρεται η φανέλα ενός μπασκεμπολίστα, όπως το 23 του Μάικλ Τζόρνταν, το 32 του Μάτζικ Τζόνσον και το 33 του Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ. Στο ποδόσφαιρο, ο Άγιαξ, την ημέρα των εξηκοστών γενεθλίων του Γιόχαν Κρόιφ, απέσυρε τη φανέλα με το 14. Ο Κρόιφ ξεκίνησε την καριέρα του στον Άγιαξ φορώντας το 9, και πολύ σύντομα έβαλε το 14 στην πλάτη του, παρ’ ότι βασικός. Στην πιο ένδοξη περίοδο του «Αίαντα» με τρεις κατακτήσεις Κυπέλλων Πρωταθλητριών στις αρχές της δεκαετίας του ’70, ο Κρόιφ υπήρξε ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της.

Πίσω από τον αριθμό μιας φανέλας μπορεί να κρύβεται μια μικρή ιστορία. Ο αριθμός στη φανέλα αποτελεί τη σημαία για κάθε ποδοσφαιριστή, για κάθε αθλητή. Η επιλογή της, από του περισσότερους αθλητές, είτε επαγγελματίες είτε ερασιτέχνες, αποτελεί πολύ σημαντική απόφαση, που πολλες φορές επηρεάζει ακόμα και την ψυχολογία των παικτών.

Στην Atlas Sportswear θέλουμε να  βοηθήσουμε τις ακαδημίες και τους συλλόγους, και παρέχουμε αθλητικό εξοπλισμό και την καλύτερη εξυπηρέτηση, ώστε να έχουν όλοι την δυνατότητα να δημιουργήσουν την δική τους ιστορία που θα κρύβεται πίσω από την φανέλα με το δικό τους αριθμό.